калауз
кала́уз, кала́ус, кала́уш «карман; сума; чемоданчик», волог., сиб.; кала́уж, камч. (Даль). Из тат. kalauz, kalaɣuz «котомка», кюэр. kalaus «сумочка» (Радлов 2, 227); см. Мi. ТЕl. I, 323; Бернекер 1, 472; Локоч 101.
кала́уз, кала́ус, кала́уш «карман; сума; чемоданчик», волог., сиб.; кала́уж, камч. (Даль). Из тат. kalauz, kalaɣuz «котомка», кюэр. kalaus «сумочка» (Радлов 2, 227); см. Мi. ТЕl. I, 323; Бернекер 1, 472; Локоч 101.