бухтарма
бухтарма́ 1. «мездра, шершавая изнанка кожи» (напр., Мельников), 2. «низ головки гриба». По Акад. Сл. (1, 302) и Преобр. (1, 56), заимств. из тюрк.
бухтарма́ 1. «мездра, шершавая изнанка кожи» (напр., Мельников), 2. «низ головки гриба». По Акад. Сл. (1, 302) и Преобр. (1, 56), заимств. из тюрк.