изуть
изу́ть «разуться», др.-русск. изути (Пов. врем. лет), сербохорв. ѝзути, словен. izúti, чеш. zouti sе, слвц. zut᾽, польск. zzuć. || Из
изу́ть «разуться», др.-русск. изути (Пов. врем. лет), сербохорв. ѝзути, словен. izúti, чеш. zouti sе, слвц. zut᾽, польск. zzuć. || Из