накрачей

«литаврщик, бубенщик», стар. (Даль), накрачий, Домостр. Заб. 186 и сл. Из тат. nаkаrаčу — то же, чагат. nakaradžy (Радлов 3, 637); см. Корш, AfslPh 9, 658.