фижма
фи́жма мн. -ы, стар. (Даль). Через польск. fiszbin «китовый ус» от ср.-в.-н. vischbein — то же; см. Брюкнер 122; Маценауэр 158.
фи́жма мн. -ы, стар. (Даль). Через польск. fiszbin «китовый ус» от ср.-в.-н. vischbein — то же; см. Брюкнер 122; Маценауэр 158.